~*AUFA KASHFINA BT MOHD ZAKI*~

Alhamdulillah syukur ke hadratNya...penantian selama 40 minggu 5 hari berakhir dengan penuh kelegaan. Tanggal 11 Februari 2011 bersamaan dengan 8 Rabiul Awal 1432H, pada jam 12.13am hari Jumaat...lahirlah puteri ketiga kami...generasi ketiga AUFA. Puteri ketiga kami namakan AUFA KASHFINA. AUFA maksudnya "yang lebih sempurna" atau "yang lebih setia". KASHFINA kami ambil daripada perkataan "kashaf" yang bermaksud "pembukaan kami". So AUFA KASHFINA kami definasikan sebagai "pembukaan kami yang lebih sempurna". Kiranya Kashfina menyempurnakan lagi generasi Aufa dalam famili kami la... :)

beberapa jam selepas menjenguk dunia...

Aufa Kashfina lahir dengan berat sebanyak 4KG. Kussss semangat!!!!! Sy memang terkejut bila tahu berat baby...paling berat setakat nie dalam family. Bila teringat detik2 dalam labour room...rasa ngeri sangat! Serius! ntahlah...memang lain betul pengalaman yang sy lalui berbanding 2 pengalaman yang lepas.

Due date 6/2/2011...admit ward 7/2/2011...discharged 8/2/2011 sebab still takde contraction. Doctor bagi tempoh 5 hari...kalau still takde tanda2 nak bersalin sy akan di induced pd 13/2/2011.

Pagi Khamis (10/2/2011) sy dah rasa sakit..tapi still tak kuat. Tapi naluri nie begitu kuat menyatakan yg sy dah menghampiri saat2 nak melahirkan. So pagi2 tu sy pun exercise la sikit2...berjalan2 dalam rumah sampai Aufa pun naik hairan tengok gelagat mamanya...hehe. Dalam jam 12 tengahari ada bloody show tapi tak banyak n still tak rasa sakit kuat. Hati dah mula berdebar2...sms kakak sy sedang mengajar...huhu...nasib baik kakak ada coz en suami dah balik Kuantan. Dalam jam 1.30 tengahari kami pun pergi ke Hospital Besar Melaka. Sepanjang perjalanan macam2 doa n ayat yg sy baca...untuk menghilangkan rasa gementar, takut n yang paling penting agar dipermudahkan proses bersalin nanti.

Sampai di hospital sekitar jam 3 petang. Normal la...kalau dah namanya hospital kerajaan memang kena banyak bersabar coz patient memang sentiasa ramai...boleh dikatakan sepanjang tahun musim mengawan! hehehe...Jam 4 petang baru sampai turn sy...nurse buat prosedur biasa...check BP, urine, jantung baby n  VE (vaginal examination)...masa nie baru buka 2cm. Tak lama lepas tu  buat CTG (cardiotocograph). CTG nie untuk monitor heartbeat baby n contraction. Then kena tunggu turn untuk pemeriksaan doktor pulak...around jam 5 petang baru dapat jumpa doktor...lama betul menunggu..kena la bersabar...huhu. Bila jumpa doktor kena interview dulu...macam2 soalan doktor tanya. Time tu contraction makin kerap n kuat...aduhai! Doktor buat VE...dah buka 3cm.

Dah settle semua...menunggu lagi. This time tunggu report doktor then barulah transfer ke ward kalau tak sakit. Sambil2 menunggu sempat juga la berborak2 dengan patient lain...macam2 cerita ada. Tapi sy lebih suka duduk sorang2 sebab sy nak baca doa banyak2...hehe. Seriusly sy memang takut n berdebar even dah ada 2 pengalaman bersalin. Tapi orang kata pengalaman setiapkali bersalin tak sama. Keadaan memang tak selesa sangat...dahlah tengah menahan sakit contraction...kena duduk (yelah..mana ada katil pun nak baring!)...kena tunggu berjam2 untuk dapatkan report doktor.

Dalam jam 6 petang sy rasa contraction makin kerap n kuat...lima minit sekali rasa sakit. Sms kakak minta dia belikan air n roti...tenaga makin berkurangan. Penat menunggu kot! Sy memang pujuk diri sendiri supaya banyak2 bersabar...hati pun rasa sedih n sayu jer...en suami masih dalam perjalanan dari Kuantan, teringat pulak pada Aufa2...lagi la membuatkan air mata nie nak mengalir jer...tapi kuatkan semangat lawan juga perasaan tu.Jam 6.30 petang...sy bgtau nurse yang contraction makin kerap. Bila nurse buat VE...dah buka 5cm. Alahai...takutnya...kena refer doktor pulak...untuk confirmation. Dalam jam 7 doktor buat VE...confirm buka 5-6cm. Tunggu lagi.................report yg awal td pun tak siap lagi...ermmm what to do...patient ramai...memang kena tunggu n tunggu n tunggu........juz imagine dengan keadaan yang sungguh tak selesa n sakit...kena menunggu berjam2 lamanya...tanpa dapat baring...MEMANG KENA SABAR N SABAR N SABAR....

Jam 8.40 malam barulah sy dihantar ke labor room. Tak henti2 berdoa agar dipermudahkan urusan sy pd malam tu. Dalam jam 9 doktor pun tiba....aduhai...doktor lelaki lagi...lemah betul la! (dah la doktor tu encem...hahah). Jam 9.15 malam doktor pecahkan air ketuban...maka bermulalah saat2 yang amat menakutkan. Sejam pertama...rasa sakit yang masih boleh ditahan lagi. Sy request epidural..malangnya epidural hanya availabe during office hour jer...coz waktu malam takde person incharged. Doktor juz bagi injection...TAPI.....not so effective. Jam 10.30 malam sakit makin kuat...bagai nak tercabut besi katil sy tarik bila contraction menyerang. Sy tanya nurse samada en suami boleh masuk ke labor room...maybe en suami sy dah sampai dari Kuantan. Kesian kat kakak yg kena tunggu sorang2 sampai malam sementara nak tunggu en suami sy sampai. Dah la esoknya kakak nak mengajar..."thanks a lot kak pah..."

Tak lama lepas tu en suami pun sampai...lega sikit bila tengok dia. Rasa macam nak menangis...tapi kuatkan juga semangat nie...Dia pun rasa takut juga bila tengok sy menahan sakit contraction. Bila nurse masuk sy bgtau yg sy rasa sakit sgt...nurse buat VE. Katanya still 5-6cm. Aduh...sakit semakin kuat n kerap tapi kenapa still tak buka besar lg. Dah jam 11 malam...en suami masih lagi di sisi. Tiba2 rasa macam nak meneran...sakit sgt! Sy minta en suami panggil nurse...tapi nurse kata belum boleh teran lagi. Rasa nak menjerit jer....tapi sakit macamana pun sy takkan menjerit, menangis kuat2. Suara pun tak keluar...malu la...lg pun mcm tak sopan pulak nak menjerit2 kan...itu yg sy rasa...so menangis dalam hati or menangis senyap2 jer. Sy cakap pd en suami...kalau dah sakit macam nie...sy memang tak boleh tahan lg. Nak tau sy request apa....sy nak operate! Serious!! I can't stand it anymore! Sy pun makin takde tenaga dah...kebetulan ada nurse masuk dalam bilik, en suami pun cakap pd nurse situasi sy nie. Apa lagi..kena la dengar tazkirah ringkas dari nurse...hehehe. Sy tau dia pun kesiankan sy...then dia tanya samada sy nak recheck bukaan serviks...sy pun iyekan aje padahal baru setengah jam lepas dah check. Hmmm patutlah sy rasa sakit macam nak meneran...rupanya dah buka 8cm. Try juga meneran dengan bantuan nurse tapi tak boleh...kena tunggu lagi. Sakitnya...rasa macam nak patah pinggang nie, dengan rasa nak meneran...Allahu Rabbi...ngeri sangat bila teringat.

Jam dah hampir menunjukkan ke angka 12 malam. Sekali lagi contraction yang teramat kuat n dasyaaat menyerang. Sy minta en suami panggilkan nurse. Masa nie sy yakin memang dah sampai masanya...en suami pun memang dah cakap awal2 yg dia tak dapat nak temankan sy coz dia takut dia pengsan...yelah sy faham situasi dia. En suami keluar jer dari labor room sy pun start berjuang! Berkali2 meneran tapi masih tak berjaya. Dengan bantuan nurse2 yang ada...seorang tolong tekan perut, seorang lagi tolong adjust bukaan serviks...tak henti2 sy memohon bantuanNya...tenaga makin kurang tapi kerana semangat sy sangat kuat, akhirnya berjaya juga mengeluarkan kepala baby. Lega sangat! Even proses bersalin belum selesai lagi...bila kepala baby dah keluar takde la rasa sakit sgt.

Finally tepat jam 12.13 pagi Jumaat yang berkat, 11 Februari 2011...sy selamat melahirkan puteri ketiga kami. Mulut sy tidak berhenti bertasbih tanda syukur atas bantuan dariNya. Semua nurse kata baby tembam..ada yang menganggarkan berat baby dalam 3.8kg...bila dah dibersihkan n timbang...wow! berat baby 4kg! Terkejut sy...patut la susah sgt nak keluar yea...heheh...apepun syukur sangat2...ALHAMDULILLAH

Hari nie dah 6 hari berpantang...baby Kashfina pun sihat...takde jaundis. Hopefully takkan kena jaundis macam kakak2nya dulu. Sy pun belum start makan jamu lagi...tunggu minggu kedua nanti baru nak start makan tropical herbs Amway.

Sekian saja coretan pengalaman bersalin kali ketiga...hehehe. Berhari2 ambil masa nak siapkan entri nie...akhirnya siap juga. Penat juga...penat cari idea, susun ayat, recall memory sambil melayan baby Kashfina, Aufa Qistina n Aufa Irdina.

2nd day...boleh lagi nak bedung...

boleh bedung sekeap jer...pastu nangis...cuaca panas...kesian Kashfina

inilah gaya Kashfina bila dah lena...padahal baru 2 hari...;p

Aufa Kashfina with her Baba... :)

Aufa Kashfina with her lovely sister, Aufa Irdina

Aufa Kashfina with her lovely sister, Aufa Qistina...yg taknak tukar status 'adik'

hanya mampu memandang..tapi tak nampak apa2 lg...

Facebook Comment Source : Saya Khai, Jadi?